Ακόμα κι αν το μόνο του έργο είχε υπάρξει η συμμετοχή του στους μοναδικούς Taj Mahal Travellers, η θέση του Takehisa Kosugi στο πάνθεον των ρηξικέλευθων δημιουργών θα ήταν εγγυημένη. Πόσο δε μάλιστα που η πορεία του πριν και μετά από αυτό το καίριο σχήμα, υπήρξε εξίσου γόνιμη. Η δε σημασία του εν μέσω των Ιαπώνων συνθετών θα τον έφερνε στο ίδιο ύψος σχεδόν με τον Toru Takemitsu. Όπως αντίστοιχα το μέγεθος της επιρροής των Taj Mahal Travellers δύναται να συσχετισθεί άρρηκτα με τιτάνες όπως οι Les Rallizes Denudes και οι Fushitsusha. Συνθέτης, βιολιστής μα και ακούραστος πειραματιστής διαφόρων πηγών του ήχου, διατήρησε την αδιάκοπα περιπετειώδη ορμή του, σε όλη της διάρκεια της μακροσκελούς του πορείας.

Τα πρώιμα ίχνη της οποίας εντοπίζονται στις αρχές της δεκαετίας του ‘60, όταν πήρε μέρος στους εξαιρετικούς Group Ongaku. Το ακραία δημιουργικό πνεύμα αυτής της παρέας, ωθούμενο από μια έντονα αυτοσχεδιαστική-μα και μακάρια ατμοσφαιρική-διάθεση, λειτούργησε ως ιδανική αφετηρία για τους μεταγενέστερους πειραματισμούς του Kosugi. Η δε ελεύθερη, μακριά από φόρμες βάση, θα ήταν κάτι που θα τον συνόδευε σε μια σειρά από έργα. Όπως και στην συμπόρευση του με ένα τόσο ριζοσπαστικό κίνημα όπως το fluxus, μια σύμπραξη της οποίας βάση υπήρξε η συμμετοχή του σε αυτό το υπερβατικό ensemble. Ο συγκεκριμένος, απατηλά άμορφος πυρήνας γίνεται ακόμα πιο εύκολα εμφανής στην επόμενη κίνηση του, η οποία ήταν η καθοριστική συμμετοχή του στους αρκούντως θρυλικούς Taj Mahal Travellers, όπως προανέφερα. Αυτό που μένει από εκείνες τις μέρες της εκκίνησης λοιπόν, είναι το γεγονός πως ακόμα και στο σήμερα, οι ήχοι των Group Ongaku ακούγονται φρέσκοι και ζωτικοί, δίχως να έχουν απολέσει τίποτε σχεδόν από τνη έκδηλη, πρωταρχική τους λάμψη.

Η περιπλάνηση των Taj Mahal Travellers επακολούθως, υπήρξε πολυεπίπεδη και ουσιαστική, ειδικά καθώς δεν περιορίστηκε αποκλειστικά στο μουσικό πεδίο. Όντας μέρος του συνολικού ψυχεδελικού κύματος που είχε εκραγεί ασύστολα εκείνη την εποχή, κινήθηκαν σε ένα έντονα αντικομφορμιστικό μονοπάτι. Στα πλαίσια της αέναης αναζήτησης τους και εν μέσω αλλεπάλληλων ταξιδιών, αποτυπώθηκαν κάποιες ελάχιστες καταγραφές. Οι οπoίες ωστόσο αρκούν για να πιστοποιήσουν την αξία μα και επίσης την ατέρμονη προσωπικότητα αυτής της κολεκτίβας. Οι μινιμαλιστικοί αφορισμοί τους διατυπώθηκαν σε δύο ζωντανές ακροβασίες συναρπαστικής σπουδαιότητας. Η χρήση διαφόρων effects σε συνδυασμό με την παράθεση βόμβων και φράσεων, δημιουργούσε μια απόκοσμα εκτυφλωτική αύρα. Ο ρόλος του Kosugi σε αυτό το σύνολο ήταν κρίσιμος, οπωσδήποτε-αυτό όμως δεν μειώνει στο ελάχιστο την απαραίτητη συνεισφορά των υπολοίπων. Μάλιστα, σε επίπεδο επιδραστικότητας, η προσφορά τους είναι αδιαμφισβήτητη. Καθώς εν πολλοίς διαμόρφωσαν τα πλαίσια μέσα στα οποία κινήθηκαν αναρίθμητοι μεταγενέστεροι drone, improv και noise σχηματισμοί. Και συνεπώς κατέχουν κεντρικό ρόλο στο προσωπικό αφήγημα του Takehisa Kosugi. Οφείλω βέβαια να σημειώσω πως πέρα από την αναμφίβολη σημασία τους στον τομέα των επιρροών, οι δύο ηχογραφήσεις τους είναι πρωτίστως μνημεία μιας απόλυτα καθαρής έκφρασης, διατηρώντας υψηλά το κομβικό στοιχείο της απόλαυσης. Στοιχείο που γίνεται εύκολα αντιληπτό, μέσα από την ακρόαση των δράσεων τους. Οι οποίες διατηρούν αμείωτο το ενδιαφέρον, καθώς στέκονται θαυμαστά πέρα από κόσμους και χρόνους.

Στη συνέχεια, και μετά το πέρας των δραστηριοτήτων αυτού του σχηματισμού, ο Kosugi παρουσίασε μια σειρά από έργα. Τα οποία εκτέθηκαν είτε με τη μορφή δισκογραφικών κυκλοφοριών, είτε επίσης ως sound installations. Τα τελευταία σχετίζονται άμεσα με την συμμετοχή του στο fluxus, η οποία ήταν αισθητή στο στυλ του ήδη από τις αρχικές του εξερευνήσεις, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως. Ενώ επίσης, στο ενεργητικό του διακρίνονται διάφορες συνεργασίες με ολότελα εξαιρετικούς καλλιτέχνες του ήχου, και όχι μόνο αυτού. Οι performances του έδωσαν διάφορα καταπληκτικά σημεία, αποφεύγοντας πάντοτε τον στείρο ακαδημαϊσμό. Είναι κεφαλαιώδες, θαρρώ: αν και προερχόταν από πανεπιστημιακές μουσικές σπουδές, εν τούτοις απέφυγε τις άσκοπες επιδείξεις. Επιλέγοντας να επικεντρωθεί στο αμιγώς πρωτοποριακό κλίμα των παλμών του, άνοιξε νέους δρόμους στην avant-garde έκφραση του τότε και του σήμερα. Και συνεπώς άφησε πίσω του τις όποιες επιδεικτικές μα ανούσια στοχευμένες περιπτύξεις των βιρτουόζων.

Είναι φαντάζομαι εμφανές ότι αυτή εδώ η απόπειρα δεν συνιστάται ως βιογραφική αποτίμηση. Κάτι τέτοιο θα ήταν αχρείαστο-και επιπρόσθετα δεν θα ταίριαζε στην περίσταση. Καθώς μάλιστα δεν αρέσκομαι στις νεκρολογίες, προτίμησα να αναφερθώ στο συναισθηματικά αναδραστικό υπόβαθρο που αναπτύσσουν οι ποικίλες πτυχές της διαδρομής του Kosugi. Οι συγκινητικές αναπνοές που μας χάρισε, θα συνεχίσουν να συνοδεύουν την ύπαρξή μας. Όπως και οι λεπτές γραμμές των ονείρων που περικλείονται στις καταγεγραμμένες ηχογραφήσεις, συμπράξεις και εμφανίσεις του. Βρίσκονται πάντοτε στο επίκεντρο της ερημιάς που μας περιβάλλει. Άλλωστε, η περίπτωση του άνετα συνταιριάζεται με τον στίχο του Matsuo Basho:

Μόνο τα όνειρά μου συνεχίζουν, το ταξίδι σ’ αυτήν την ερημιά..