Ο Μάρτιος τελείωσε και, όπως κάθε μήνα, αυτά είναι μερικά πράγματα που πήρε το αυτί μου.
Πρώτο επίσημο album για τους Αθηναίους μετά το demo τους. Αλήτικο sludge για fan των eyehategod.
- Gay Anniversary – Μουσική για την οικογένεια (Music for the family)
- Αν η συγκεκριμένη οικογένεια συνηθίζει να τα σπάει στο κυριακάτικο τραπέζι με synth punk μέχρι τελικής πτώσης, τότε είναι σίγουρα για αυτή.
Βαρύ και σκοτεινό sludge που ταιριάζει γάντι στα υγρά υπόγεια όπου συνήθως παίζεται. Δεύτερο full album για τους ελέφαντες των Αθηνών.
Η ιδιαίτερη ανάμιξη indie, emo και hardcore punk, καθώς και ο μοναδικός αφηγηματικός τρόπος τραγουδίσματος του Jordan Dreyer συνεχίζουν να εξελίσσονται και εδώ. Ενδιαφέρουσα προσέγγιση στην ηχητική μίξη, όπου τα φωνητικά έχουν κάνει πίσω και έχουν ενσωματωθεί στο σύνολο, προσδίδοντας ένα ακατανίκητο αίσθημα συναισθηματικής ασφυξίας.
Occult, blackened & crusty rock’n’roll θα πω για το ντεμπούτο τους στην Relapse και θα το αφήσω εκεί.
- Discordance / Bonefire / Chikara / Acrataka / Sardanapalm Death / Crable – 6-way Split
Ένα διεθνές hardcore punk split χωρισμένο σε 6 μεριές που σίγουρα δε θα σε αφήσει αδιάφορο.
Η μπάντα από το Βέλγιο επιστρέφει μετά το “Burst” εξελίσσοντας το εναλλακτικής προσέγγισης hardcore punk τους, το οποίο μπορεί να ικανοποιήσει fan της indie, post-rock, hardcore punk, metal κλπ.
Βαθύτατα πολιτικοποιημένο blackened crust από τη Γερμανία.
Πρώτη δουλειά της τριάδας από τον Τύρναβο. Μελωδικό crust από το ήμισυ των Dyspnea (rip).
20 κομμάτια καταιγιστικού γαλλικού grind. Κυκλοφόρησε πρόσφατα σε βινύλιο και βολτάρανε εξίσου πρόσφατα στα μέρη μας.
